ICO (Initial coin offering – İlk madeni para teklifi)
İlk madeni para teklifi (ICO) veya ilk para birimi teklifi, kripto para birimleri kullanan bir finansman türüdür. Bu genellikle bir tür kitle fonlamasıdır, ancak kamu yatırımı istemeyen özel bir ICO da mümkündür. Bir ICO’da, yasal ihale veya Bitcoin veya Ethereum gibi diğer (genellikle yerleşik ve daha istikrarlı) kripto para birimleri karşılığında spekülatörlere veya yatırımcılara ‘belirteçler’ (‘madeni paralar’) şeklinde bir miktar kripto para satılır. Belirteçler, ICO’nun finansman hedefi karşılandığında ve proje başarıyla başlatıldığında veya gerçekleştiğinde gelecekteki işlevsel para birimleri olarak tanıtılır.
Bir ICO, başlangıç şirketleri için bir sermaye kaynağı olabilir. ICO’lar, girişimlerin doğrudan halktan ve risk sermayedarları, bankalar ve borsalar gibi aracılardan daha fazla inceleme ve gelecekteki karların veya ortak mülkiyetin bir yüzdesini talep edebilecek yatırım aramalarını engelleyen düzenlemelerden kaçınmasına izin verebilir. ICO’lar, projenin niteliğine bağlı olarak mevcut düzenlemelerin dışında kalabilir veya Çin ve Güney Kore gibi bazı yargı bölgelerinde tamamen yasaklanabilir.
Menkul kıymetler yasasının düzenlenmesi ve uygulanmasının olmaması nedeniyle, ICO’lar dolandırıcılık ve dolandırıcılık aracı olmuştur. Tüm ICO’ların yarısından daha azı, tekliften dört ay sonra hayatta kalırken[8] 2017’de satılan ICO’ların neredeyse yarısı Şubat 2018’e kadar başarısız oldu. Başarısızlık rekorlarına ve kripto para birimlerinin düşen fiyatlarına rağmen, Ocak-Haziran 2018 arasında ICO aracılığıyla 7 milyar dolarlık rekor bir artış sağlandı.